รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 844

ในปากของเธอพร่ำเรียกแต่คำว่า “ปะป๊า” แววตาเต็มไปด้วยความสุข

เธอกอดเอวของชายหนุ่มพลางออดอ้อน คิดว่าปะป๊าจะปลอบโยนเธอเหมือนเช่นเคย แต่เธอส่งเสียงอ้อนวอนอยู่เนิ่นนานก็ไม่ได้รับการตอบสนองใดๆ

เจียงหลานกอดเขาพลางซบไถอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ผล็อยหลับไปอย่างสะลึมสะลือ

ลู่จิ้งฉือค่อยๆ แกะนิ้วของเธอออก ห่มผ้าให้เ...