รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 828

“อืม” ลู่จิ้งฉือล้มตัวลงนอนข้างๆ เธอ โอบเอวเธอไว้ “เอาล่ะ นอนเถอะ”

เจียงหลานพยักหน้า ซุกเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง แล้วโอบเอวเขาหลับไป

เธอรู้สึกง่วงจริงๆ ไม่นานก็ผล็อยหลับไป

แต่ทว่า ชายที่อยู่ข้างๆ กลับข่มตาหลับไม่ลง

เพราะว่าเมื่อคืนนอนดึก พอวันรุ่งขึ้นตอนที่ซือหนิงมาถึง เจียงหลานก็ยังไม่ตื่น

เธอ...