Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 811

ลู่จิ้งฉือจับจ้องไปยังดวงตาที่พร่ามัวคลอหนองไปด้วยน้ำตาของเธอ เขาขยับมุมปาก แต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา

เซี่ยเหยียนน้ำตาไหลรินลงมาอย่างควบคุมไม่ได้ เธอยื่นมือออกไปอย่างยากลำบากเพื่อจะจับมือของเขา

“จิ้งฉือ ต่อให้คุณจะหลอกฉันก็ได้ ฉันกลัวว่าฉันจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ทุกวันที่ฉันนอนอยู่ตรงนี้ มันทรมานมา...