รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 748

เจียงหลานลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินต้อยๆ ตามหลังเขาไป เขาเข็นรถเข็นเด็ก ดูสมบทบาทมาก ราวกับเป็นพ่อคนหนึ่ง

เธอมองแผ่นหลังของชายหนุ่ม มีบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของเธออย่างเลือนรางและเร็วเกินกว่าจะคว้าไว้ได้ทัน แต่มันกลับทำให้เธออยากจะร้องไห้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

พ่อ...

ทำไมตัวเองถึงไม่มีพ่อล่ะ?

ลู่จิ้งฉือยกเ...