Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 732

ไม่ต้องพูดถึงคนเลย แม้แต่หมาสักตัวก็ยังไม่เห็น

ไม่รู้ว่าวิ่งมานานเท่าไหร่ ในที่สุดเจียงหลานก็หมดแรง เธอนั่งลงข้างทางอย่างอ่อนล้า

ลมหนาวพัดจนหูและแก้มของเธอเจ็บ มือและเท้าก็เจ็บปวดราวกับจะแข็ง เธอโอบกอดตัวเองแน่น ท้องน้อยก็เริ่มปวดหน่วงๆ ขึ้นมา

เธอซบหน้าลงกับหัวเข่า แล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างควบคุมไม่ได...