รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 700

ลู่จิ้งฉือขมวดคิ้วเล็กน้อย มือของเขาชะงักค้างอยู่กลางอากาศอีกครั้ง

ครู่ต่อมา เขาก็โยนกระดาษทิชชูลงบนโต๊ะ “เช็ดเองสิ”

เจียงหลานยื่นมือออกไปอย่างเก้อเขิน หยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะขึ้นมาเช็ดมุมปากลวกๆ

ลู่จิ้งฉือถามเธอ “เธอจะหนีออกไปข้างนอกไหม?”

เจียงหลานก้มหน้าลงไม่ตอบ

เธอตั้งใจจะออกไปหาเฟิงฉิน เมื่อเทียบก...