Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 677

ลู่จิ้งฉือยิ้มเย็นชา "ก็แค่ลูกไม้ตื้นๆ"

"สั่งคนให้จับตาดูเขาไว้ให้ดี อย่าให้หนีไปได้อีก"

หลินเจิงพยักหน้า "ครับ"

ลู่จิ้งฉือเอนหลังพิงพนักแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมามวนหนึ่ง "พรุ่งนี้ฉันจะไปเจอเขาเอง"

ทันใดนั้นก็มีเสียงฟ้าร้องดังสนั่นอยู่ข้างนอก เจียงหลานสะดุ้งตื่นจากความฝัน เธอหอบหายใจพลางจ้องมองเพดาน หน้า...