รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 641

ลู่จิ้งฉือยังคงไม่พูดอะไร

ส่วนแสงในดวงตาของเจียงหลานก็ค่อยๆ หม่นแสงลง เผยให้เห็นสีหน้าที่เจ็บปวด

เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะลดมือลงอย่างเศร้าสร้อย

ทันใดนั้นลู่จิ้งฉือก็ประคองใบหน้าของเธอขึ้น ฝ่ามือแนบไปกับแก้มของเธอ "ใช่"

เจียงหลานชะงักไป เธอเงยหน้าขึ้นทันที มองเขาด้วยความดีใจ

ลู่จิ้งฉือพิงหัวเตียง ใ...