รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 623

เกาะแห่งนี้ยังไม่รู้ว่าใหญ่แค่ไหน เธอรู้เพียงว่ายิ่งวิ่งลึกเข้าไป ต้นไม้ก็ยิ่งหนาแน่นขึ้น

แม้จะเป็นตอนกลางวัน แต่ในป่ากลับมืดครึ้มมาก เนื่องจากเมื่อคืนฝนตก หยดน้ำฝนจึงหยดลงมาจากกิ่งไม้เป็นระยะๆ พงหญ้ามีหยดน้ำเกาะอยู่ และพื้นดินก็เต็มไปด้วยโคลนเลน

เจียงหลานเดินโซซัดโซเซอยู่ในป่า ล้มลุกคลุกคลานอยู่หลา...