รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 622

เธอเงยหน้าขึ้นมองลู่จิ้งฉือ ภายใต้แสงจันทร์อันเลือนราง เจียงหลานเห็นว่าเขาก็กำลังมองเธออยู่เช่นกัน

เจียงหลานยกมือขึ้นทำท่าทางสองสามครั้ง แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าในความมืดเช่นนี้เขามองไม่เห็น เธอจึงนั่งตัวตรง ประคองใบหน้าของเขา แล้วจูบลงบนแก้มของเขาเบาๆ

มือของชายหนุ่มเลื่อนจากแผ่นหลังของเธอมายังท้ายทอย...