รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 598

ลู่เหยียนฉี่จิบเหล้าอย่างเฉยเมย "มันก็เห็นๆ กันอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

กว่างหลงมองสำรวจเจียงหลานอย่างสนใจ การดิ้นรนขัดขืนของเธอแทบจะไม่มีความหมายอะไรเลย กลับกัน ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดูเหมือนลูกแมวป่าตัวน้อยเข้าไปใหญ่

เป็นลูกแมวที่พูดไม่ได้เสียด้วย

กว่างหลงใช้มือใหญ่บีบคางของเธอไว้ เมื่อเทียบกันแล...