Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 590

เธอนอนซบอยู่บนไหล่ของลู่จิ้งฉือ จ้องมองเส้นขอบฟ้าเบื้องหน้าที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด แล้วเปลือกตาก็ค่อยๆ ปรือลง

ลู่จิ้งฉือเหยียบย่ำกลีบดอกไม้บนพื้น เดินไปตามถนนอย่างเชื่องช้า

ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเป็นครั้งคราวจะมองมาด้วยสายตาอิจฉา

ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน เดินไปบนทางเท้าอย่างเงียบๆ เหมือนกับเมื่อก่...