รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 558

เขามองท้องทะเลที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเบื้องหน้าอย่างครุ่นคิด

......

เจียงหลานตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่มกว่าแล้ว

เธอลืมตาขึ้นมาก็เห็นข้างนอกมืดสนิท บนผืนทะเลมีแสงไฟระยิบระยับ ลมเย็นๆ พัดพาเอากลิ่นอายทะเลจางๆ เข้ามา ทำให้ประสาทที่ตึงเครียดของเธอผ่อนคลายลงเล็กน้อย

ที่แท้ทิวทัศน์ที่สวยงามก็ส...