รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 439

วันรุ่งขึ้น แสงแดดนอกหน้าต่างสาดส่องเข้ามาในห้อง กระทบใบหน้าที่ซีดขาวของเจียงหลาน

ขนตาของเธอสั่นระริก ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น แสงแดดที่เย็นชาส่องกระทบจนตาของเธอพร่ามัว เธอจึงยกมือขึ้นมาบังแสงไว้

หลังจากพักอยู่ครู่หนึ่ง เจียงหลานก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียง

เมื่อหันไป เธอก็เห็นกระดาษโน้ตที่หัวเตียง เธอหยิบมันข...