Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 433

ฝนยิ่งตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ลมก็ยิ่งพัดแรงขึ้นทุกขณะ เสียงฟ้าร้องคำรามกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า เจียงหลานกอดกรงพลางนั่งยองๆ ตัวสั่นเทาอยู่ในมุมมืดมิด

ตอนที่เธอออกมา เธอไม่ได้พกบัตรประชาชน ไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลย ตอนนี้เธอไม่มีที่ไปแล้ว

นอกจากมุมนี้ เธอก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนได้อีก ราวกับสุ...