รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 421

หมอหูตกใจจนขวัญบินในทันที นิ้วสั่นเล็กน้อย เม็ดยาจึงร่วงหล่นลงบนพื้น

หมอหูหันกลับไปมองอย่างหวาดผวา ก็เห็นชายคนนั้นยืนอยู่ข้างหลังด้วยใบหน้าเรียบเฉยเย็นชา ดวงตาคู่นั้นที่จับจ้องมาที่เขาราวกับจะมองทะลุปรุโปร่ง

“ทำไมหยุดพูดล่ะ?”

หมอหูกลืนน้ำลาย เขาลอบมองเจียงหลานแวบหนึ่ง แล้วพูดอ้ำๆ อึ้งๆ ว่า “โร...