รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 37

“ผมไปก่อนนะ”

ลู่จิ้งฉือทิ้งประโยคนี้ไว้แล้วหันหลังเดินจากไป เซี่ยเหยียนโกรธจนแทบจะกระโดดขึ้นมา “จิ้งฉือ!”

น่าเสียดายที่ชายหนุ่มไม่ได้หันกลับมามองแม้แต่น้อย

เซี่ยเหยียนโกรธจนแก้มป่อง เธอเพิ่งกลับจากโรงพยาบาล มาเจอผู้ชายใจร้ายแบบนี้ ไม่ยอมปลอบใจเธอสักคำ

ลู่จิ้งฉือขับรถไปยังร้านอาหาร แต่เมื่อเขาไป...