รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 368

หมอหูถอนหายใจออกมาหลายครั้ง เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วอธิบายกับเธอว่า “คุณเป็นโรคที่เรียกว่าอัลไซเมอร์ครับ ดังนั้นตอนนี้คุณถึงจำเรื่องราวต่างๆ ไม่ได้อีกแล้ว คุณมีสมุดบันทึกเล่มหนึ่งไม่ใช่เหรอครับ? ลองหยิบออกมาดูสิ”

เจียงหลานก้มหน้าลงมอง เธอไม่มีสมุดบันทึกอะไรทั้งนั้น

หมอหูอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พอเห็...