รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 365

คุณนายลู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย “แล้วมันเป็นเพราะอะไรล่ะ?”

ลู่จิ้งฉือดึงมือกลับแล้วลุกขึ้นยืน เว้นระยะห่างจากเธอ “ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร สุดท้ายมันก็เป็นไปตามที่คุณต้องการแล้ว คุณยังจะต้องการอะไรอีก?”

คุณนายลู่คิดดูแล้วก็เหมือนจะไม่ผิด แต่คำพูดพวกนั้นทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง

เธอรู้สึกน้อยใจจนอดไม่ได้ท...