รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 357

สีหน้าของลู่จิ้งฉือชะงักไปครู่หนึ่ง เขาขมวดคิ้ว ใบหน้าดูมืดครึ้มไปหลายส่วน

“รีบร้อนขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เจียงหลานก้มหน้าลงพลางทำภาษามือ: เรื่องของคุณย่าจาง คุณยังไม่ได้ตกลงกับฉันเลยนะ

หลังจากทำภาษามือเสร็จ เธอก็เงยหน้าขึ้นอย่างคาดหวัง หวังว่าจะได้เห็นร่องรอยของความเมตตาบนใบหน้าของเขา อย่างน้อยก็เ...