รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 355

สี่สิบนาทีต่อมา ลู่จิ้งฉือก็มาถึงที่ลานทิ้งขยะ

หลินเจิงกางร่มยืนอยู่ข้างลู่จิ้งฉือ พลางมองเจ้านายของเขาด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

จากนั้นก็หันไปมองเงาร่างที่แขวนอยู่บนกิ่งไม้ด้านหน้า

ใช่แล้ว แขวนอยู่บนต้นไม้

หญิงชรามีเชือกพันรอบคอ ร่างกายยังคงสวมชุดผู้ป่วยของโรงพยาบาล ผมเผ้ายุ่งเหยิง ปล่อยร่างแขวนอยู่บนต้...