รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 327

เจียงหลานชะงักไปครู่หนึ่ง เธอรีบเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งแล้วคาดเข็มขัดนิรภัย

ลู่จิ้งฉือก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาขับรถถอยหลังออกไป

ข้างนอกฝนหยุดตกแล้ว เพียงแต่ว่าอากาศยังคงมืดครึ้ม เจียงหลานนั่งอยู่ในโรงแรมมาทั้งคืน ตอนนี้มือเท้าของเธอจึงเย็นเฉียบและชาไปหมด

เมื่อเปิดหน้าต่างรถให้ลมพัดเข้ามา ปลายจมูกของเจีย...