Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 288

เจียงหลานนั่งเหม่ออยู่บนโซฟา เธอจ้องมองนาฬิกาบนผนังอย่างเคยชิน มองดูเข็มวินาทีที่หมุนไปพร้อมกับเสียงติ๊กต็อก

ทุกครั้งที่รอให้ลู่จิ้งฉือกลับมา เธอก็จะจ้องมองนาฬิกาเรือนนี้ เธอจะคิดในใจว่า ในจังหวะที่เข็มวินาทีขยับครั้งต่อไป เขาจะกลับมาแล้วหรือยังนะ

แต่ทว่าส่วนใหญ่แล้ว เธอก็มักจะรอเก้อ

พอเลยเที่ยงคืน ...