Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 272

รอบตัวเธอมีแต่หญ้ารกสูงท่วมเอว เมื่อลมพัดผ่านก็เกิดเสียงเสียดสีดังซ่าๆ

เจียงหลานยืนอยู่ริมหน้าผา ในมือถือตะเกียงดวงหนึ่ง แสงไฟส่องสว่างในวงแคบๆ เมื่อมองจากระยะไกล จึงดูเหมือนไข่มุกราตรีที่กำลังส่องประกายอยู่ในพงหญ้า

เธอก้มลงมองระเบิดที่ข้อเท้าของตัวเองอีกครั้ง เวลานับถอยหลังเหลืออีกแปดชั่วโมง

เจียงห...