รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 196

ลู่จิ้งฉือเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองเฟิงฉินนิ่งๆ และไม่ได้รีบร้อนที่จะพูดอะไรออกมา

ทั้งสองสบตากัน หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที รอยยิ้มบนใบหน้าของเฟิงฉินก็เริ่มแข็งค้าง เขาเรียกอีกครั้ง “ประธานลู่?”

ลู่จิ้งฉือมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปาก “เฟิงฉิน?”

“อ้อ ใช่ครับ ผมชื่อเฟิงฉิน แต่ว่าประธานลู่...” เฟิงฉิ...