Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 158

ไม่นานซือหนิงก็ลากเธอมาถึงสถานีรถไฟ

ที่สถานีรถไฟมีผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาเต็มไปหมด ซือหนิงมองดูผู้คนมากมายขนาดนี้แล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

การจะหาตัวเจียงหลานในฝูงชนมากมายขนาดนี้ไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทร เธอจึงไม่กลัวแล้วว่าลู่จิ้งฉือจะหาตัวเจียงหลานเจอ

"หลานหลาน เราไปเจอกันที่หานเฉิงนะ เ...