Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 358: ฮูเสาติง ลูกคนที่สามของเรา 1

ดึกมากแล้ว

รถบ้านสีดำแล่นอย่างราบเรียบไปบนถนน เด็กๆ เหนื่อยล้า นอนเอียงไปเอียงมาอยู่ที่เบาะหลัง

ฮั่วเส้าถิงหันไปมองเวินม่าน...

เธอพิงพนักเก้าอี้ มองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเงียบๆ

"ยังโกรธอยู่หรือเปล่า?"

ฮั่วเส้าถิงจับมือเธอเบาๆ

เวินม่านยิ้มบางๆ "จะโกรธได้ยังไง? คุณตั้งใจขับรถเถอะ!"

ฮั่วเส้าถิงปล่อยเธ...