Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 288: คลื่นไม่มีที่สิ้นสุด นางฮู!

รุ่งเช้าวันถัดมา

ที่ห้องอาหาร มีเพียงหอเส้าถิงและเวินม่าน

คนรับใช้ยิ้มแย้มพูดว่า “คุณนายและคุณพาเด็กๆออกไปข้างนอกแล้วค่ะ!”

หอเส้าถิงรู้ดีว่าพ่อแม่ของเขาต้องการให้พวกเขามีเวลาส่วนตัว เขาจึงยอมรับความกรุณานี้และพูดกับเวินม่านว่า “บ่ายสองโมงมีคอนเสิร์ต หลังจากที่เธอให้อาหารอวิ๋นซือแล้ว เราไปฟังกันไหม?”...