Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182: ฉันควรทำอย่างไรเพื่อให้อภัยฉัน

ใบหน้าของฮั่วเส้าถิงขึ้นสีแดง

เขาไม่สนใจฝ่ามือที่ตบหน้าของเขา เขาเพียงจ้องมองเวินม่านด้วยสายตาที่เย็นชาเหมือนน้ำ

เวินม่านเจ็บปวดจนหายใจไม่ออก!

เธอไม่ใช่คนไม้ เธอก็เจ็บปวดได้เหมือนกัน

สิ่งที่เธอพยายามลืม ฮั่วเส้าถิงกลับนำมาแสดงให้เธอเห็นอีกครั้ง

ลำคอขาวของเวินม่านขยับเบาๆ

เธอพูดด้วยความอดกลั้นและควบค...