Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 139: เวนแมน, ฉันคิดถึงคุณ

เวินม่านหยุดก้าวเดิน

เธอก้มตายิ้ม “ฮั่วเส้าถิง เราต่างคนต่างอยู่ในโลกของตัวเอง ฉันใช้ชีวิตอย่างไร ฉันเป็นอย่างไร มันไม่เกี่ยวข้องกับคุณเลยสักนิด”

ถ้าเขาคิดว่าเธอเสียใจ นั่นเขาคิดผิด!

เวินม่านเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา

เธอกลับไปยังห้องส่วนตัว บรรยากาศยังคงดีอยู่ มีเพียงคุณหลินที่มองอย่างมีนัย

มีคนเริ่ม...