เกมแห่งโชคชะตา

บทที่ 65

ผมยืนอยู่หน้าห้องนอนของเอมี่ รอให้หมอรักษาตรวจร่างกายเธอเสร็จ

"เธอจะไม่เป็นไร เธอบอกว่ามันแค่รอยขีดข่วนเท่านั้น" ป้าของผมพูดพลางตบแขนผมเบาๆ ผมถอนหายใจ ผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่เป็นคนเห็นแก่ตัวและไม่อาละวาดว่าเอมี่ไม่ควรจะบาดเจ็บตั้งแต่แรกถ้าเธออยู่กับผม ความจริงก็คือ เธอและแรมซีสทำงานได้ยอดเยี่ย...