เกมแห่งโชคชะตา

บทที่ 20

หลังจากที่นาฬิกาปลุกเสียงดังในตอนเช้า ฉันนอนอยู่บนเตียงสักพัก กำลังปรับตัวกับสายใยแพ็คอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าเราจะรู้สึกถึงทุกคนในแพ็คและความรู้สึกของพวกเขาตลอดเวลา มันเป็นเหมือนเสียงฮัมเบาๆ อยู่ในส่วนลึกของจิตใจ สายใยแพ็คสุดท้ายของฉันไม่ได้ถูกตัดขาด เพราะฉันหนีออกมา ระยะทางทำให้มันรู้สึกน้อยลงเรื่อยๆ ยิ...