เกมแห่งโชคชะตา

บทที่ 15

ฟินเลย์โทรหาฉันตอนที่เขากลับถึงบ้าน ทั้งที่ฉันบอกว่าส่งข้อความก็พอแล้ว เราคุยกันเป็นชั่วโมงขณะที่ฉันเดินไปรอบๆ อพาร์ตเมนต์และจัดกระเป๋าแบบไร้ระเบียบ แค่ของที่จำเป็นสำหรับการอยู่ในเมืองสักหนึ่งหรือสองสัปดาห์ เขาถามว่าฉันรู้สึกยังไงบ้าง สัญชาตญาณแรกของฉันคือบอกว่าฉันโอเค แต่ฉันนึกถึงที่เขาบอกให้ซื่อสั...