Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 106

ฉันกำลังหลับสบาย ซุกตัวอยู่ใต้ร่างของฟินเลย์เหมือนเคยตอนที่โทรศัพท์ปลุกฉันขึ้นมา ไม่มีอะไรดีเกิดขึ้นจากการถูกปลุกกลางดึกด้วยสายโทรศัพท์หรอก ฉันเอื้อมไปหยิบมัน และรู้ว่าฟินเลย์ก็ตื่นและกังวลพอๆ กับฉัน

"ฮัลโหล?" ฉันรับสายโดยไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าใครโทรมา

"ลูน่าเอมี่คะ พวกเราอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว" เ...