Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 211 ทุกคนลืมเกี่ยวกับฉัน

โลแกนบีบมือฉันก่อนจะปล่อย จากนั้นเขาค่อยๆ เดินไปยืนข้างมารดา ราวกับกลัวว่าจะทำให้เธอตกใจ

"แม่ครับ? ผมโลแกนนะครับ" เขาพูด

เธอยังคงจ้องมองไปข้างหน้า ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง

"แม่ครับ? แม่ได้ยินผมไหมครับ?" โลแกนลองอีกครั้ง

อีกครั้ง เธอไม่ตอบสนอง แม้แต่จะกะพริบตาก็ไม่

"บางทีเราควรนั่งอยู่กับเธอสักพ...