Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 113 ของฉัน

"อ้อ" เธอเกิดอาการหน้าแดง โลแกนอยากจะขว้างเก้าอี้ตัวเองออกไปทางหน้าต่าง "เขาจะรอฉันที่ล็อบบี้ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ เขาไม่ได้จะขึ้นมาที่นี่"

"ผมไม่ได้ห่วงอะไร" โลแกนตอบ เป็นคำโกหก "คุณนั่งทำงานที่โต๊ะต่อจนกว่าเขาจะมาก็ได้"

"ฉันคิดว่าจะลงไปรอเขาที่ล็อบบี้ดีกว่าค่ะ เว้นแต่คุณจะต้องการให้ฉันอยู่ช่วยอ...