Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108 หนึ่งความบังเอิญมากเกินไป

ฉันโกรธมากจนรู้สึกเหมือนร่างกายจะสั่นไปหมด ฉันกำมือแน่นและส่งเสียงคำรามใส่โลแกนอย่างดุดัน นี่เราทะเลาะกันกลางร้านอาหารดีๆ ฉันแค่อยากช่วยเขา แต่ตอนนี้ฉันกลับดูเหมือนคนโง่

ฉันอยากจะออกไป หาที่กินที่ไม่ได้คิดราคาแพงลิบลิ่วแค่แซนด์วิชเดียว ท้องฉันร้องจ๊อกๆ ความหิวยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง

โลแกนดูเหมือ...