Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 67 จับฉัน อย่ากลัว

หลังจากที่เซซิเลียพูดจบ ดนตรีสนุกสนานก็ดังขึ้นอีกครั้ง และทุกคนก็กลับเข้าสู่งานปาร์ตี้อย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าเร่งรีบก็ดังก้องมาตามทางเดิน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซซิเลียก็คว้ามืออลาริคและวิ่งพรวดไปยังอีกฝั่งของระเบียง เธอกำลังจะคว้าเชือกเส้นหนาเมื่ออลาริคจับข้อมือเธอไว้เบาๆ

"สายไปแล้ว" อลา...