Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 105 วันนี้ฉันต้องพาเธอไป

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ประกายความประหลาดใจวาบขึ้นในดวงตาของเซซิเลีย แต่เธอรวบรวมสติอย่างรวดเร็วและส่งยิ้มบางๆ ให้อลาริค

"ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณเพอร์ซี่"

พูดจบ เธอก็เริ่มเดินอย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะเดินผ่านลูกน้องของจูเลียนไปหาอลาริค

ทันใดนั้น จูเลียนก็พลันคลุ้มคลั่ง พุ่งเข้ามาคว้าข้อมือเธอด้วยแรงมากจ...