Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 336

ลอหมิงเสวียรู้ว่าไม่อาจรอช้าได้อีก เธอกัดฟันพูดว่า "อดทนหน่อยนะ" แล้วค่อยๆ ตัดเสื้อผ้าออกอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็นผิวหนังที่อยู่ด้านล่าง หลังจากถูกเปลวไฟแผดเผา ผิวหนังกลายเป็นรอยย่นซ้อนกันเป็นชั้นๆ เลือดเนื้อเละเทะ ดูน่าขยะแขยง

ลอหมิงเสวียไม่รู้สึกขยะแขยง มีแต่ความเจ็บปวดรวดร้าวในใจ น้ำตาสองหยดไ...