Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 179

หลงเถาหน้าซีด หัวใจสั่นระรัว ขาทั้งสองข้างราวกับถูกเทตะกั่วลงไป ขยับไม่ออกแม้แต่ก้าวเดียว

เมื่อหลี่เสี่ยวชวนกวาดตามองมา เขาไม่อาจระงับความหวาดกลัวในใจ หัวใจสั่นรัวอย่างรุนแรง ไม่กล้าสบตา ได้แต่ก้มหน้าลงต่ำ

ตอนแรกเขายังกล้าโกรธและไม่ยอมรับ แต่บัดนี้ในใจเหลือเพียงความกลัว ลองคิดดู แม้แต่เจ้าพ่อกับไร...