Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 145

ความหวาดกลัวในใจของหวังเค่อได้มลายหายไปเพราะการฟื้นตัวของหลี่เสี่ยวชวน กลับรู้สึกว่าในป่าอันเงียบสงบนี้มีบรรยากาศแปลกตาชวนหลงใหล

เสียงย่ำใบไม้แห้งกรอบแกรบราวกับโน้ตดนตรีอันไพเราะจากการบรรเลงเปียโน เสียงแมลงร้องที่ดังแว่วมาเป็นครั้งคราวยิ่งประดับตกแต่งบทเพลงอันงดงามนี้

"ระวัง!" ทันใดนั้น หลี่เสี่ยวช...