Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 956

จินจื่อเอ่ยขึ้น

"ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอไม่คิดถึงฉัน" หวังเถียต่านพูดพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

"ไม่เชื่อก็ช่างเถอะ"

เมื่อถึงห้องครัว หลังจากแบ่งของเสร็จ หวังเถียต่านก็โอบกอดจินจื่อไว้ทันที

จินจื่อบิดตัวไปมาสองสามที ก่อนจะหยุดนิ่งในอ้อมกอดของชาย

"การสวดมนต์อีกนานไหม?" ชายถาม ขณะที่มือทั้งสองลูบไล้ไปตามสะโ...