Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 941

ลิ่วเสี่ยวเหม่ยพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ของมีค่าหาได้ง่าย แต่คนรักใจดีนั้นหายาก ฉันจะยอมปล่อยไปได้ยังไงกัน ใช่มั้ยคะ ที่รัก?" พูดพลางคล้องแขนชายหนุ่ม

"เราไปกินข้าวกันเถอะ คุณขับรถนะ" เธอส่งกุญแจรถให้หวังเถียตั่น

ทั้งสองเดินไปที่ลานจอดรถ

"เพื่อนของคุณเป็นพวกอะไรกันน่ะ เห็นผู้ชายทีไรเป็นเหมือนสุนัขตัวเม...