Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 882

"อย่าคิดมากเลย พวกเราอยู่ด้วยกันอีกนาน"

"งั้นฉันไปนอนกับเสียงหลานละกัน"

"อืม ไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วย ข้างบนรกเลอะเทอะไปหมด"

"ทำตามที่เธอบอกทุกอย่างแหละ ก็ใครล่ะที่เป็นยอดดวงใจของฉัน" เสียงหลานพูดพลางหมุนตัวเข้าห้องไป

หวังเถี่ยดั่นเห็นน้ำแร่บนโต๊ะกลาง คว้ามาดื่มอึกสองอึก ในใจเกิดความสงสัยขึ้นมา เขา...