Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

พี่สะใภ้โบกมือ "ฉันมีเงินเจ็ดแสนแล้ว พอจะเปิดร้านได้ ไม่ต้องหรอก เก็บไว้ใช้ยามแก่เถอะ"

พ่อตาเบิกตาโพลง "เราเป็นครอบครัวเดียวกัน จะมาพูดเหมือนคนนอกทำไม พวกเรายังหวังให้เธอดูแลเถียเต๋านะ! ในเมืองค่าเช่าก็ไม่ถูก เธอยังต้องซื้อของจุกจิกอีกสารพัด ต้องจ้างคนด้วย อะไรๆ ก็ต้องใช้เงินทั้งนั้น เอาไปเถอะ จะได...