Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 749

เขาปีนข้ามกำแพงไป อาจเพราะดื่มเหล้ามาหน่อย จึงเผลอล้มหัวคะมำลงไป โชคดีที่ด้านล่างเป็นดินนุ่ม แม้จะต้องอมดินเข้าปากไปเต็มคำ

หลังบ้านเงียบสงัด หวังเถียตั่นเช็ดปากแล้วตรงดิ่งไปยังห้องของเจินจื้อ

พอขึ้นระเบียง ในห้องมีแสงสลัว หวังเถียตั่นแนบหูที่หน้าต่างฟังเสียง ในห้องไม่มีความเคลื่อนไหว เขายื่นมือ...