Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 629

เถียนต้านสมองยุ่งเหยิง คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฟ้ายังไม่สาง เขาเดินวนอยู่ในวัดอีกหลายรอบ จนกระทั่งได้ยินเสียงระฆังดังมาจากพระวิหารหลัก แม่ชีทั้งหลายเริ่มสวดมนต์เช้าแล้ว เขาจึงกลับเข้าห้อง

แม้ว่าเขาอยากนอน แต่ท้องกลับหิวโซอย่างหนัก จำต้องอดทนรอกินข้าวเช้า

หกโมงเช้า ฟ้าสว่างเต็มที่แล้ว...