Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 622

ผมนึกถึงหยวนหยวนกับเถี่ยนเถี่ยน ต่อหน้าพวกเธอ ผมสามารถเชิดหน้าทำตัวเป็นพ่อใหญ่ เสพสุขกับความรู้สึกของผู้ชายที่ได้พิชิต แต่ต่อหน้าพี่เจ้าหรือเศรษฐินีคนอื่นๆ ผมก็แค่เด็กรับใช้ เป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งของพวกเธอ

ทั้งหมดนี้บ่งบอกแค่ว่า ผมยังไม่มีเงิน ยังไม่มีอำนาจ

แม่ง อดทนไว้ ผมมาที่นี่ก็เพื่อเงินไม่ใช...