Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 506

ผมแปลบท ให้ดังนี้

เฉินเอ้อโกวหัวเราะเบาๆ "เถี่ยตั่น นายอย่าล้อเล่นเลย นายจะไปหาใครได้ล่ะ? ยอมรับความจริงเถอะ!"

"ก็ต้องลองดูสิ!"

"ขอโทษนะ เถี่ยตั่น ฉันช่วยนายไม่ได้จริงๆ"

"อย่าพูดแบบนั้นสิ ตัวนายเองก็ลำบากอยู่แล้ว เออใช่ นายได้ไปหาอู่หลี่เจินบ้างไหม?" ผมเปลี่ยนเรื่องคุย

"ฉันโทรหาเธอครั้งหนึ่ง เ...